امام جعفر صادق (ع)، امام همامی که با تشریح و تبیین مبانی اسلام، طلایهدار انقلابفرهنگی در مذهب تشیع شد.
به گزارش پایگاه خبری «عصرهامون»، امام جعفر صادق ششمین امام ما شیعیان است که بعد از پدرش امام باقر (ع) به امامت رسید و این امام بزرگوار احیاگر آیین رسول گرامی اسلام و مذهب شیعه است؛ البته امام صادق (ع) در میان پیشوایان فقهی اهلسنت نیز جایگاه بالایی دارد.
این امام بزرگوار سرانجام در سال ۱۴۸ هجری قمری منصور دوانیقی بهوسیله انگوری که آن را به زهرآلوده کرده بود، امام صادق را مسموم و به شهادت رساند.
ایشان در سن شصت و پنجسالگی به شهادت رسید و پیکر پاکش را در قبرستان بقیع کنار قبر پدرش امام محمدباقر به خاک سپردند.
امام صادق (ع) نخستین تدوینکننده اندیشههای اهلبیت (ع) بود
حجتالاسلاموالمسلمین عبدالواحد بامری، رئیسدفتر نهاد مقام معظم رهبری در دانشگاههای سیستان و بلوچستان در گفتگو با خبرنگار پایگاه خبری «عصرهامون» بیان کرد: امام صادق (ع) را میتوان نخستین تدوینکننده اندیشههای مکتب اهلبیت علیهمالسلام در جنبه اندیشه و رفتار برشمرد.
وی ادامه داد: وجود مبارک امام صادق (ع) که رئیس مذهب ما است، مشابه همان کارها و برنامههایی را که رسول گرامی در زمان خود انجام داد، بر عهده داشته است.
وی افزود: همان مشکلاتی که وجود مبارک پیامبر داشت و مشکلگشایی که به دست رسالت رسول اکرم انجام شد، همان مشکل در زمان امام صادق نیز بود و همان مشکلگشایی به دست امام صادق حل شد.
این مسئول ادامه داد: امام صادق علیهالسلام علاوه بر اینکه حوزه علمیه داشت و حکم فقهی بیان میکرد، با امویان و عباسیان نیز به مبارزه برخاست و ضمن معرفی نظام اسلامی، با استقامت و پایداری این نظام را حفظ کرد.
وی عنوان کرد: امام صادق علیهالسلام را میتوان نخستین تدوینکننده اندیشههای مکتب اهلبیت علیهمالسلام در جنبه اندیشه و رفتار شمرد. این مسئله تا بدان پایه بود که حتی امام صادق علیهالسلام را بهعنوان مؤسس مذهب و یا مذهب شیعه را بهعنوان مذهب جعفری منصوب و به نام امام صادق علیهالسلام شمردهاند.
رئیسدفتر نهاد مقام معظم رهبری در دانشگاههای استان گفت: بر اساس باور شیعیان اثنیعشری، این اندیشهها گرچه نزد امامان پیشین هم بود و اشاراتی به آن داشتند، اما امام صادق علیهالسلام این فرصت را یافت که آنها را به صورتی سامانمند و گسترده عرضه کند.
وی با بیان اینکه امام صادق (ع) در دوران فرقهها، دانشها و عالمان دروغین زیاد بود، خاطرنشان کرد: پیدایش علوم انحرافی و فرقههای گمراهکننده در جامعه اسلامی، خطر بزرگی بود که اصل اسلام را تهدید میکرد. مبارزه حضرت با این تفکرات و دانشهای انحرافی به همین دلیل بود که حکومت از آنها حمایت میکرد وگرنه خود آنها نمیتوانستند اینقدر در جامعه به تبلیغ بپردازند.
حجتالاسلام بامری بیان کرد: امام صادق (ع) با درک دقیق اوضاع و بصیرت کامل، به نهضت علمی روی آوردند و برای اینکه حکومت خود را بنا کنند، باید ابتدا حکومت کفر را ساقط کنند و از آن جایی که قدرت علم یکی از اضلاع و پایههای مهم حکومت ستمگران بود، امام صادق (ع) با رویآوری به نهضت علمی، علاوه بر اینکه به این ضلع از حکومت جور میتاختند، زمینه تشکیل حکومتشان بر پایه قدرت علمی اسلامی را نیز مهیا میساختند.
وی افزود: امام صادق (ع) با گستردن بساط علمی و بیان فقه و معارف اسلامی و تفسیر قرآن به شیوهای غیر از شیوه عالمان وابسته به حکومت، عملاً به معارضه با آن دستگاه برخاسته بود.
حجتالاسلاموالمسلمین بامری گفت: در دل شیعیان امام صادق این امید را به وجود آورده بود که امام صادق قائمی است که قیام خواهد کرد و حکومت علوی را و حکومت آل محمد را برقرار خواهد ساخت و امام صادق در این مبارزه طولانی، توفیقات زیادی داشت.